داراییها و بدهیهای شرکت باید در قرارداد بهطور کامل نوشته شود. در صورت عدم درج، ممکن است خریدار دچار ضرر شود. ممکن است بعداً بدهیهایی اضافه شود یا داراییهایی کم شود. به این نکته توجه میکنیم که در قرارداد حتماً لیست بدهیها و داراییهای شرکت مشخص شود. اگر بدهیها مشخص نیست، حداقل کاری که میتوانیم انجام دهیم، آن است که برای بدهیها سقف تعیین کنیم. مثلاً بنویسیم خریدار تا سقف صد میلیون تومان مسوول پرداخت بدهی شرکت خواهد بود.
سمیه شهبازی دستجرده